เป็นเรื่องยากมากที่เราจะได้เห็นประสบการณ์ Black queer ที่แสดงด้วยความสง่างามและแม่นยำบนหน้าจอ ในเรื่องนี้ สิ่งที่โดดเด่นที่สุดเกี่ยวกับ “The Inspection” ของ Elegance Bratton คือขนาดของมัน ตัวละครแต่ละตัวมีจำนวนมากเพื่อถอดความของ Walt Whitman เพื่อให้หักเหเช่นอัญมณี ข้อบกพร่อง และชัยชนะของการมีชีวิตอยู่
นักแสดงจะขยายวิธีการแบบเลเยอร์ของสคริปต์เท่านั้น Jeremy Pope อยู่เหนือธรรมชาติในฐานะ Ellis
French ฉากที่รุ่งโรจน์ที่สุดเกี่ยวข้องกับเอลลิสที่ปฏิวัติการใช้สีอำพรางใบหน้า นอกจากนี้ยังมีฉากที่ Gabrielle Union สวมบทบาทเป็น Inez French ด้วยท่วงท่าที่บ่งบอกถึงความซับซ้อนลึกล้ำภายใต้รูปลักษณ์ภายนอกที่แข็งกร้าว สมาชิกคนอื่น ๆ ของนักแสดง—ทหารนาวิกโยธินหลายคน—อาจเป็นกระดาษที่ตัดเป็นกระดาษแข็ง แต่พวกเขาแต่ละคนก็นำความสงบและความวุ่นวายมาสู่บทบาทที่พวกเขาเองก็น่าจดจำเช่นกัน
ฉันชอบที่จะเห็นบันทึกของผู้กำกับ/ผู้เขียนบท Elegance Bratton ถึงนักถ่ายทำภาพยนตร์ Lachlan Milne เพื่อพิจารณาว่าอะไรเป็นแรงบันดาลใจให้เขาถ่ายภาพความงามอันเขียวขจีและเปราะบางเช่นนี้ ไม่ว่าจะเป็นป่าที่ดูเหมือนจะถอนหายใจหรือดวงอาทิตย์ที่กำลังจะตกเลือด การพูดเรื่องสี: ฉันไม่แน่ใจว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ถ่ายทำอย่างไร แต่โทนสีที่เข้มข้นและมีชีวิตชีวาดึงดูดผู้ชม มากกว่าแค่การสื่ออารมณ์ สีสันยังดึงเราให้เข้าใกล้วัตถุมากขึ้นอย่างน่าอึดอัด ทำให้เราต้องเผชิญหน้าไม่เพียงแต่สิ่งที่เราเห็นบนหน้าจอเท่านั้น แต่ยังรวมถึงสิ่งที่เราเห็นภายในตัวเราด้วย
เรื่องนี้ไปสถานที่บาดใจมาก และเมื่อคุณคิดว่าคุณอาจไม่สามารถรับน้ำหนักได้อีก มันจะยกคุณขึ้นด้วยความคะนองที่ถูกจังหวะเวลาพอดี ในหลาย ๆ ด้าน The Inspection เกี่ยวข้องกับความขัดแย้งของมนุษย์ และไม่สามารถแก้ไขหรือพบความไม่สบายใจในสิ่งเหล่านั้นได้ มันไม่อายที่จะหนีจากความจริงเช่นกัน และความจริงก็คือ: ความโหดร้ายคือปีศาจที่ร้อนแรง แต่มันไม่คู่ควรกับความรัก—โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อความรักนั้นเปลี่ยนทั้งภายในและภายนอก
โรเบิร์ต โจนส์ จูเนียร์ เป็นผู้แต่งนวนิยายขายดีของ The New York Times เรื่อง “The Prophets” ซึ่งได้รับรางวัล Publishing Triangle Edmund White Award ประจำปี 2022 สำหรับนิยายเปิดตัว และรางวัล NAIBA Book of the Year Award for Fiction ประจำปี 2022
เจมส์ เกรย์ ผู้กำกับและผู้เขียนบทมักใช้ศิลปะของภาพยนตร์ในการสำรวจ ค้นหาเงื่อนงำเกี่ยวกับทุกสิ่งที่
หล่อหลอมสภาพมนุษย์ ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว ความภักดี อำนาจ ชนชั้น ลัทธิล่าอาณานิคม ความรัก ความโลภ ความทะเยอทะยาน ในภาพยนตร์สองเรื่องที่แล้วของเขา เกรย์ค้นหาในดินแดนอันห่างไกล สำหรับ “The Lost City of Z” ซึ่งดัดแปลงมาจากหนังสือของฉัน เขาเดินทางไปยังป่าอะเมซอน และสำหรับ “Ad Astra” เขาผจญภัยไปไกลถึงนอกโลก . ในภาพยนตร์เรื่องล่าสุดของเขาเรื่อง “Armageddon Time” เขาได้กลับไปยังสถานที่ที่เขาเติบโตขึ้นมาในควีนส์ นิวยอร์ก เพื่อขุดคุ้ยประวัติครอบครัวของเขาเอง ผลลัพธ์ที่ได้คือหนึ่งในภาพยนตร์ที่เฉียบคมและลึกซึ้งที่สุดเกี่ยวกับสิทธิพิเศษและการสมรู้ร่วมคิดในอเมริกา
เกรย์สร้างภาพยนตร์เรื่องนี้โดยใช้อัตตาที่เปลี่ยนไปของเขา พอล กราฟฟ์ นักเรียนผิวขาวเกรดหกจากครอบครัวชาวยิวชนชั้นกลางที่มีฐานะยากจน กราฟฟ์มีนัยน์ตาชวนฝัน มีศิลปะและหัวรั้น เขาเติบโตในเขตการปกครองที่มีคนอย่างเฟร็ด ทรัมป์ ปกครอง และในขณะที่ Graff พยายามสำรวจโลกรอบตัวเขา รวมถึงมิตรภาพของเขากับเพื่อนร่วมโรงเรียนผิวดำ เขาก็ต้องเผชิญกับความไม่เท่าเทียมกันของชนชั้น
และเชื้อชาติ เกรย์ไม่เคยสนใจลัทธิลดขนาด เขาต่อสู้กับความซับซ้อนและความขัดแย้งที่เกิดขึ้นจริงในชีวิต พ่อแม่และปู่ของ Graff ซึ่งญาติของเขาเสียชีวิตในการสังหารหมู่ในยูเครน ต่างตกเป็นเหยื่อของการกดขี่ แต่พวกเขายังสามารถเหยียดเชื้อชาติและแสวงประโยชน์จากระบบที่มอบให้พวกเขาเนื่องจากสีผิวที่ขาว รวมถึงความช่วยเหลือจากตำรวจและชนชั้นสูง โรงเรียน พวกเขาหาเหตุผลเข้าข้างตนเองในการประนีประนอมทางศีลธรรม และนั่นคือวิธีที่ระบบดำรงอยู่ในท้ายที่สุด แม้แต่ Graff ที่ละทิ้งเพื่อนของเขาก็กลายเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดอย่างเงียบ ๆ
ด้วยภาพยนตร์ที่เร่าร้อนนี้ เจมส์ เกรย์ได้เสร็จสิ้นการเดินทางอันน่าทึ่งกลับบ้าน — ซึ่งทำให้นักแสดงเจเรมี สตรอง ผู้ซึ่งรับบทเป็นพ่อของกราฟฟ์กล่าวในการให้สัมภาษณ์กับนักข่าว TS Eliot:
“และจุดสิ้นสุดของการสำรวจทั้งหมดของเรา
credit : เกมส์ออนไลน์แนะนำ >>> บาคาร่าออนไลน์
